In de praktijk krijg ik best vaak de vraag: wat doen jullie anders dan de schoonheidsspecialist? Voor veel mensen zijn de verschillen nog niet helemaal duidelijk. Logisch ook, want huidtherapeut is nog een relatief nieuw beroep en soms lijkt het werk van de schoonheidsspecialist en de huidtherapeut elkaar te overlappen.
In dit artikel leg ik uit waar de verschillen liggen tussen de twee beroepen, vanuit het perspectief van de cliënt.
Wat zijn de verschillen tussen de huidtherapeut en de schoonheidsspecialist?
De huidtherapeut en de schoonheidsspecialist, twee prachtige beroepen. We werken allebei met de huid en het uiterlijk, daardoor is het soms lastig om de beroepen te onderscheiden. Wat maakt nu precies het verschil?
1. Doel van de behandeling
Het grootste verschil ligt bij het doel van de behandeling en de behoefte van de cliënt. Je gaat naar een huidtherapeut om een huidklacht te verminderen of er vanaf te komen. Zichtbare huidverbetering is het doel. Je gaat naar de schoonheidsspecialist voor ontspanning en verzorging.
2. Medische vs. cosmetische indicatie
Huidtherapeuten behandelen grote en kleine huidklachten. Denk daarbij aan overbeharing, acne, littekens, oedeem en pigmentvlekken. Zij werken samen met huisartsen en dermatologen. Schoonheidsspecialisten behandelen met name de gezonde huid. Dat wil niet zeggen dat zij geen kennis over huidklachten in huis hebben, ze zijn er alleen niet in gespecialiseerd.
3. Aard van de behandeling
Voor bovengenoemde huidklachten bieden wij speciale behandelingen die wij huidtherapieën noemen. Hiervoor gebruiken we geavanceerde apparatuur zoals lasers en passen elektrocoagulatie en microneedling toe. De behandelingen van de schoonheidsspecialist bestaan uit modules als reinigen, harsen, epileren, maskers, massage en het verven van wimpers en wenkbrauwen.
4. Duur van de behandelperiode
Als de klacht verholpen is bespreekt de cliënt/patiënt met de huidtherapeut hoe de behandeling afgebouwd kan worden. Soms er sprake is van een chronische klacht of heeft een bestaande cliënt een nieuwe hulpvraag. Dan blijft de cliënt natuurlijk welkom bij de huidtherapeut. Maar in principe behandelt de huidtherapeut met het doel om iemand van een klacht af te helpen, dat hoort bij het vak. Schoonheidsspecialisten beschikken daarentegen meestal over een vaste clientèle. Hun klanten komen vaak eens in de zes à acht weken, waardoor vaak een band wordt opgebouwd.
5. “Wie mooi wil zijn moet pijn lijden” vs. comfort
Hoewel de huidtherapeut er alles aan doet om de behandeling zo prettig mogelijk te maken kom je er niet voor je ontspanning. De meeste behandelingen zijn wat gevoelig. Bij een schoonheidsspecialist lig je vaak warm onder een dekentje, ruik je lekkere geurtjes en klinkt er rustgevende muziek, kortom: je wordt in de watten gelegd.
6. Opleiding
Huidtherapeuten behandelen grote en kleine huidklachten waar ze voor zijn opgeleid tijdens de vierjarige HBO-opleiding Huidtherapie. Zij komen daarna in het Kwaliteitsregister en moeten jaarlijks punten blijven halen voor de verlenging van hun registratie. De punten krijg je onder meer door bijscholing en door uitvoering van geaccrediteerde activiteiten in het werkveld. Schoonheidsspecialist ben je na een driejarige MBO-opleiding. Veel schoonheidsspecialisten volgen daarna nog cursussen om zich extra te specialiseren.
7. Beroepsgroep en vergoeding ja/nee
Huidtherapeut is een door de wet erkend paramedisch beroep. Het is een nog relatief kleine beroepsgroep. De beroepsorganisatie is de NVH – de Nederlandse Vereniging van Huidtherapie. De meeste behandelingen van de huidtherapeut worden, omdat ze medisch van aard zijn, vergoed door de zorgverzekeraar. De branche Schoonheidsverzorging is daarentegen groot. Het voordeel daarvan is dat het vak schoonheidsverzorging zich enorm snel ontwikkelt. Gediplomeerde schoonheidsspecialisten zijn aangesloten bij de Anbos – Algemene Nederlandse Brancheorganisatie voor Schoonheidsverzorging.
Schoonheidsspecialist vs. huidtherapeut?
Tussen de beroepsgroepen heerst soms wat spanning. Er zijn schoonheidsspecialisten die zich verder specialiseren en die ook over kennis en ervaring beschikken. Voor deze schoonheidsspecialisten is huidverbetering bekend terrein geworden waarmee zij gevoelsmatig het vakgebied van de huidtherapeut betreden.
Helaas zijn er ook schoonheidsspecialisten die niet erkend of gediplomeerd zijn die ook handelingen verrichten die specifiek tot het werkveld van de huidtherapeut behoren. Dit zijn vaak verrichtingen die niet zonder risico zijn. Dikwijls komen er nare ervaringsverhalen in de media terecht. Denk maar aan de uitzending van Radar van vorige maand. Om deze reden willen huidtherapeuten deze behandelingen en hun imago beschermen. Sommige schoonheidsspecialisten worden dan bang dat het verrichten van bepaalde behandelingen, zoals laserontharing, voor hun beroepsgroep verboden wordt door de overheid. En daar zit je niet op te wachten als je een duur laserapparaat in je salon hebt staan.
Mijn mening is: schoenmaker blijf bij je leest. Ik denk dat het verstandig is dat iedereen duidelijk zijn eigen werkgebied afbakent en daarbinnen blijft werken. Zo kunnen de schoonheidsspecialisten en huidtherapeuten juist van elkaar profiteren en een mooie samenwerking opzetten.